Κραυγές από ΞΕ-
1η σκηνή
Ομαδάρχισσες: Χριστίνα Ραμπότα, Έφη Τερζή
Μικρές μικρές αλλά θαυματουργές
Όμορφες και πολύ δυναμικές
Στην πρώτη σκηνή είναι το βασίλειό μας
Και φυσικά ακούμε τον αρχηγό μας
Στόχος μας απ’ την αρχή να σας κάνουμε εντύπωση καλή
Να σας δείξουμε πως είμαστε για το βουνό ξετρελαμένες
Και στη μνήμη σας να μείνουμε για πάντα χαραγμένες!
ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ
2η σκηνή
Ομαδάρχισσες: Σοφία Αναστασίου, Χαρούλα Ηλία, Βίκη Μανουσαρίδου
"Τι δύσκολη επιλογή
Πρέπει να βρούμε μια κραυγή
Αν σκεφτούμε όλες παρέα
ίσως μας έρθει κάποια ιδέα"
Κάτι από με- ή από-σε; Από αντί-; Από παρά-;
Όχι, μας είπαν από ξε-
Άντε, σκεφτείτε φωναχτά...
(σιωπή – κάνουν πως σκέφτονται)
-Τι έγινε παιδιά; Ξεμείναμε από ιδέες;
-Όχι, είμαστε κάτι από ξε-
-Ναι, αλλά τι;
-Δεν ξέρω… ΞΕΧΑΣΑ
3η σκηνή
Ομαδάρχισσα: Δανάη Διαμαντάτου, Εύη Σπανίδου
Μας αρέσει το βουνό-μας αρέσει ναι!-
Μας αρέσει και εδώ-μας αρέσει ναι!-
Μας αρέσει πάνω κάτω-μας αρέσει ναι!-
κι όταν τα κάνουμ' άνω κάτω-μας αρέσει ναι!-
Μας αρέσει η σκηνή-μας αρέσει ναι!-
μας αρέσουν τα ριντώ-μας αρέσουν ναι!-
Και ο χώρος της λατρείας-μας αρέσει ναι!-
όταν ψάλλουμε σε Κείνον -μας αρέσει ναι!-
Μας αρέσει το γεφυράκι-μας αρέσει ναι!-
κάθως πάμε στην κουζίνα-μας αρέσει ναι!-
Μας αρέσει και η σκόνη -μας αρέσει ναι!-
που όλους μας μπουκώνει-μας αρέσει ναι!-
Τι είμαστε κορίτσια;
ΞΕΤΡΕΛΑΜΕΝΕΣ με τον Κάλαμο!!!
4η σκηνή
Ομαδάρχισσες: Μαρία Αιγυπτιάδου, Άλκηστις Δεληγιαννίδου
Έξι χρονών σα γίνεσαι το σπίτι σου αφήνεις
και έρχεσαι στον Κάλαμο μες στη σκηνή να μείνεις.
Πρώτη φορά που έφυγες και η μαμά απόρησε,
«πόσο πολύ μεγάλωσες» τον εαυτό της ρώτησε
Και όμως είναι γεγονός…
Ο μπόμπιρας ΞΕΠΟΡΤΙΣΕ
5η σκηνή
Ομαδάρχες: Γιώργος Μαυρονάνος, Μίλτος Χαραλαμπίδης
Στου Καλάμου το βουνό είμαστε εξερευνητές,
απ’ το βράχο του Ηλία μέχρι τις δεξαμενές.
Τριγυρίζουμε παντού κι έτσι ξέρουμε καλά
να σας δείξουμε του δάσους μας την κάθε μια γωνιά.
Μικροί ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΕΣ
6η σκηνή
Ομαδάρχες: Δημήτρης Παπαθανασίου, Θάνος Χαραλαμπίδης
(Ο Δημήτρης μετράει και τα παιδιά κρύβονται)
5, 10, 15.....
Φτου και βγαίνω!....
(Αρχίζει να τους ψάχνει και στο τέλος βγαίνει ο Θάνος και φωνάζει Φτου…)
ΞΕΛΕΥΘΕΡΙΑ για όλους!
7η σκηνή
Ομαδάρχες: Ιάκωβος Τοπάλογλου, Στέφανος Φίλιος
(Το κάθε παιδί μιλάει με το άλλο στη γλώσσα του)
Με λένε…
Είμαι από…
…και είμαι καλά!
ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΟΙ
8η σκηνή
Ομαδάρχες: Γιάννης Τουτουντζάκης, Αλέκος Κρούσκης, Αποστόλης Μιχαλάκος
Μπορεί να μοιάζουμε μικροί, είμαστε όμως φοβεροί
Έξυπνοι τετραπέρατοι και πάντα ζωηροί.
Γι’ αυτό και τούτη την κραυγή τη μάθαμε στο πι και φι!
ΞΕΦΤΕΡΙΑ
9η σκηνή
Ομαδάρχες: Κίμων Λάνδρου, Πέιμαν Ανγκότι
(Σκετσάκι με τους Περσικούς πολέμους:
Έλληνες και Πέρσες πολεμάνε σε μία εντυπωσιακή μονομαχία
και στο τέλος με τη νίκη των Περσών φωνάζουν:)
Ζήτω ο βασιλιάς... ΞΕΡΞΗΣ!
(Και η κατά τ’ άλλα «επίσημη» κραυγή:)
Ξυπνάμε… είμαστε κουρασμένοι
Κλείνουμε το ξυπνητήρι… είμαστε κουρασμένοιΠερίοδος Αγοριών * Ιούλιος-Αύγουστος 2008
Πάμε για πρωινό… είμαστε κουρασμένοι
Κάνουμε υπηρεσίες… είμαστε κουρασμένοι
Επιθεώρηση… είμαστε κουρασμένοι
Ύπνος το μεσημέρι… πάλι κουρασμύνοι
Ελεύθερη ώρα… είμαστε κουρασμένοι
Τηλεφωνιόμαστε με γονείς… είμαστε κουρασμένοι
Στην ψυχαγωγία… είμαστε κουρασμένοι
Ξανακοιμόμαστε… είμαστε κουρασμένοι
Γιατί ρε παιιδά;
Επειδή… ΞΕΝΥΧΤΑΜΕ
10η σκηνή
Ομαδάρχες: Ρόμπερτ Λουκάς, Γιώργος Τσούτσας
Ψηλά εκεί πάνω στη δεκάτη δεν υπάρχουν απορίες,
ρωτήστε μας και θα σας πούμε για τις κοσμοθεωρίες
Δεν είμαστε παραμυθάδες και μη σας φανεί υπερβολή,
είμαστε όμως και το βλέπετε η πιο μάχιμη σκηνή
Μπορεί να μην πιστέψετε αυτό που εμείς μπορούμε,
όμως σε κάθε ερώτηση ξέρουμε να απαντούμε.
ΞΕΡΟΛΕΣ
11η σκηνή
Ομαδάρχες: Ιωνάθαν Παπαδόπουλος, Παύλος Νικολάου
Πέμπτη πρωί-πρωί και τίποτα δεν έχει βγει.
Ψάχνουμε όνομα να βρούμε,
μη μείνουμε στη θεωρία και μας γράψει η Ιστορία
σαν τη μόνη τη σκηνή στη γιορτή δίχως κραυγή!
Παράξενοι, ξενέρωτοι και ξενιτεμένοι,
μα πάλι καταλήξαμε απελπισμένοι.
Ώρες πολλές περάσανε και τα κεφάλια σπάσανε,
Μείναμε χωρίς κραυγή και είμαστε η
ΕΞΑΙΡΕΣΗ
12η σκηνή
Ομαδάρχης: Μάρκος Λουκάς
Είμαστε άμυαλοι, τρελοί,
χαζούληδες και παλαβοί.
Είμαστε μεγάλοι,
μα με άδειο το κεφάλι.
Και όταν έρθει η ώρα για κραυγή,
φωνάζουμε σαν υστερικοί...
ΞΕΜΥΑΛΙΣΜΕΝΟΙ!!!
